Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΗΜΕΡΗΣΙΑONLINE

Γράφει ο Γιώργος Καπόπουλος
Κapopoulos@pegasus.gr

Η Ευρωζώνη μετά την πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής μοιάζει να έχει αγγίξει τα όριά της στην προσπάθεια αποκατάστασης της εμπιστοσύνης των Αγορών στα μέλη της. Ήδη οι αντιδράσεις των Αγορών θυμίζουν δραματικά τον περασμένο Ιούλιο όταν ύστερα από μια ευφορία λίγων ημερών άρχισε να κλιμακώνεται η πίεση στην Ιταλία και την Ισπανία με κορύφωση τα μέσα Αυγούστου όταν οι δύο χώρες παρ' ολίγον να βρεθούν σε κρίση δανεισμού.
Πώς διαβάζουν οι Αγορές την πραγματική βούληση και δυνατότητα της Ευρωζώνης, δηλαδή της Γερμανίας, να θωρακίσει τα κράτη- μέλη της ώστε να αποφύγει ένα ανεξέλεγκτο ντόμινο με απρόβλεπτες ευρωπαϊκές και διεθνείς συνέπειες;
Την απάντηση τη δίνει χθεσινό σχόλιο του Bloomberg: «Η Γερμανία και η ΕΚΤ στοιχηματίζουν ότι οι κατά περίπτωση διασώσεις μαζί με ευκαιριακές αγορές ομολόγων αρκούν για να κρατήσουν την κατάσταση υπό έλεγχο, ενώ ταυτόχρονα θα διατηρείται η πίεση για εκχώρηση κάποιου βαθμού κυριαρχίας από χώρες όπως η Ιταλία που έχουν δημοσιονομικά προβλήματα».
Η παραπάνω προσέγγιση που αποτυπώνει την άρνηση της Γερμανίας να εμπλακεί σε μια μη αντιστρέψιμη πορεία προς την οικονομική διακυβέρνηση και την πολιτική ένωση απαντά αρνητικά στο βασικό ερώτημα των Αγορών αν το Βερολίνο έχει τη βούληση και τη δυνατότητα να θωρακίσει συνολικά την Ευρωζώνη στη σημερινή της σύνθεση.
Όταν τον Ιανουάριο του 2010 είχε αρχίσει να γίνεται κατανοητό ότι σύντομα θα έπρεπε να διαμορφωθεί μηχανισμός διάσωσης της Ελλάδας, ο Γερμανός τραπεζίτης Οτμαρ Ισιγκ σε άρθρο του στους Financial Times Deutschland τάχθηκε υπέρ της χρεοκοπίας της Ελλάδας με το επιχείρημα ότι μια διάσωση που θα έκανε βιώσιμo το ελληνικό δημόσιο χρέος θα ενέπλεκε το Βερολίνο στην κατεύθυνση μιας μη αντιστρέψιμης εμβάθυνσης της οικονομικής και πολιτικής ολοκλήρωσης.
Αυτό που διέφυγε από τον Ισιγκ αλλά και από τους εταίρους της Μέρκελ στην Ευρωζώνη είναι η εμβαλωματική φόρμουλα προσέγγισης όπως τη συνόψισε το Bloomberg.
Μέχρι και τη Σύνοδο Κορυφής στις 21/7, αγορές, αναλυτές αλλά και κυβερνήσεις έδιναν πίστωση χρόνου στη Γερμανία και την Ευρωζώνη με την παραδοχή ή -για να είμαστε πιο ακριβείς- την προσδοκία ότι οι διασώσεις της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας αλλά και ο Προσωρινός Μηχανισμός EFSF είναι τα πρώτα βήματα προς την οικονομική διακυβέρνηση και την Πολιτική Ένωση.
Οι Μέρκελ-Σόιμπλε πολύ νωρίς από τη γαλλο-γερμανική Σύνοδο Κορυφής της Ντοβίλ προώθησαν την Ελεγχόμενη Χρεοκοπία -συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα- έως την τροχοπέδη της δυναμικής για προώθηση της ολοκλήρωσης.
Το «κούρεμα» του δημοσίου χρέους σήμερα της Ελλάδας και αύριο της Πορτογαλίας της Ιρλανδίας αλλά και της Ιταλίας και της Ισπανίας αποτελεί μήνυμα προς πολλές κατευθύνσεις:
Προς τις χώρες με δημοσιονομικά προβλήματα ώστε να μην υπολογίζουν το πολιτικό και το κοινωνικό κόστος μέτρων δημοσιονομικής περιστολής σε εθνικό επίπεδο καθώς το κόστος των διασώσεων είναι πλέον οδυνηρό για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Προς τις Αγορές ώστε να εμπιστεύονται μόνο τις πλεονασματικές χώρες, μια σαφέστατη πριμοδότηση της συρρίκνωσης της Ευρωζώνης.
Με τις παραπάνω επιλογές το Βερολίνο πριμοδοτεί μια δυναμική αυτο-εκπληρούμενης προφητείας που δοκιμάζει σκληρά την αντοχή της Ευρωζώνης στο σύνολό της.
Αν τον Ιούλιο οι Αγορές είδαν να διαψεύδονται οι προσδοκίες τους για εξέλιξη των ημιμέτρων σε συνολική θωράκιση, τον Οκτώβριο το επιβεβαίωσαν δίχως καμιά πλέον αμφιβολία...
Πίστωση xρόνου
Μέχρι και τη Σύνοδο Κορυφής στις 21/7, αγορές, αναλυτές αλλά και κυβερνήσεις έδιναν πίστωση χρόνου στη Γερμανία και την Ευρωζώνη με την παραδοχή ή -για να είμαστε πιο ακριβείς- την προσδοκία ότι οι διασώσεις της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας αλλά και ο Προσωρινός Μηχανισμός EFSF είναι τα πρώτα βήματα προς την οικονομική διακυβέρνηση και την Πολιτική Ένωση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου