Πέρασαν 11 χρόνια από εκείνη την καταραμένη βραδιά που έμελε να στιγματίσει την χρόνια που άρχισε με πανηγύρια και χαρές για τον αιώνα που ξεκίνησε και όλοι ευχόμασταν και ελπίζαμε ότι θα ήταν για την ζωή μας .
Το καλοκαίρι που πέρασε βρήκα ένα βιβλίο που αν και ο τίτλος του δεν σε δελεάζει να το αγοράσεις εγώ το προτίμησα .
Το όνομα του είναι << ΠΟΡΤΕΣ - ΠΑΡΟΣ ΝΑΥΑΓΙΟ ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ 2000 >> του ΣΤΑΥΡΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
Από αυτό το βιβλίο θα σας μεταφέρω μόνο ένα απόσπασμα μιας μαρτυρίας επιβάτη
«σκαρφάλωσα πάνω στα κάγκελα το ύψος ήταν μεγαλο έμεινα εκεί μερικά λεπτά κρεμασμένη το καράβι άρχισε να χαμηλώνει τότε ένοιωσα φοβερούς κραδασμούς που δεν θα ξεχάσω ποτέ στην υπόλοιπη ζωή μου ,
Και συνεχίζει , ήταν κόλαση Άλλοι φώναζαν βοήθεια άλλοι πνίγομαι και άλλοι ήταν ήδη πνιγμένοι
Και τελειώνοντας αναφέρει , κάθε φορά που μπαίνω σε καράβι νύχτα κάτι με πιάνει σαν πανικός και ποτέ δεν ξαναμπήκα σε καμπίνα .
Αφιερωμένο σε όσους χάθηκαν .
σε όλους όσους κάνουν με ελαφρότητα την δουλειά τους βάζοντας σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές .
και στην δικαιοσύνη που όταν χάνετε μια ανθρώπινη ζωή με αυτό τον τρόπο το χαρακτηρίζει αμέλεια
κύριοι δικαστικοί δεν είναι αμέλεια όταν δεν εφαρμόζεις τους κανόνες προστασίας της ζωής είναι ΕΓΚΛΗΜΑ ΑΠΟ ΠΡΟΘΕΣΗ
Ταφόπλακα σε αυτή την υπόθεση ήταν η << ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ του ΣΦΗΝΙΑ >> λίγο καιρό μετά .
Και όπως είδα σε ένα μνήμα ενός παιδιού γραμμένο ότι << ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΓΗ ΜΟΝΟ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΚΥΒΕΡΝΑ >>
ΑΣ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΒΑΖΟΥΜΕ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΖΩΕΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου