Ο ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

Η Ανάσταση του Χριστού  γιορτάζεται κάθε χρόνο συγκεκριμένη μέρα και ώρα. Είτε με βαθιά πίστη είτε χωρίς αυτή όλοι αποδεχόμαστε τη  επιστροφή στην ζωή από τον θάνατο,  φέρνει ακόμα και σε μας τους ίδιους την ανάγκη να υποσχεθούμε στον εαυτό μας ψυχική ανάκαμψη ευχηθούμε στον διπλανό μας , να πάρουμε αποφάσεις για τη ζωή μας που μέχρι τώρα δεν τολμήσαμε, ακόμα και σε μας που δεν έχουμε το ίδιο βίωμα με τον Χριστό , ή μήπως, σε ένα συμβολικό επίπεδο, έχουμε;

Φράσεις όπως 'εγώ το μηδένισα το κοντέρ' , 'έκανα μια καινούργια αρχή' , 'τα άφησα όλα πίσω μου' , 'εγώ έχω αλλάξει πορεία ,  καταστάσεις όπως ένας  χωρισμός, μια σπαρακτική απώλεια αγαπημένου προσώπου, ο απεγκλωβισμός από έναν κακό  εργοδότη,   όλα μαρτυρούν την ανάγκη για έναν συμβολικό θάνατο, το κλείσιμο ενός κύκλου που απλώς τελείωσε και την αναγέννηση ενός καινούργιου. Το άτομο που βιώνει τον πόνο του θανάτου και την οδύνη του τοκετού του καινούργιου έχει για τον εαυτό του την αίσθηση της αναγέννησης, της Ανάστασης.

ΟΛΟΙ  ΕΧΟΥΜΕ ΚΟΥΒΑΛΗΣΕΙ ΕΝΑΝ ΣΤΑΥΡΟ

Κάθε δυσκολία είναι μια ευκαιρία για νέα αρχή και κάθε φορά  που 'κουβαλάμε το σταυρό μας' ξέρουμε πως θα καταλήξουμε σε μια απαραίτητη σταύρωση και σε μια αναγέννηση  που έρχεται με την ανάστασή μας.

Όσα μας βοηθούν  να επιβιώσουμε, δεν μας βοηθούν  και να ζήσουμε. Ο άνθρωπος γεννιέται με στόχο να έχει μια όμορφη  ζωή. Αυτό δεν είναι πάντα εφικτό ή τουλάχιστον δεν είναι πάντα τόσο εύκολο. Όπως ο Χριστός, έτσι κι ο άνθρωπος περνάει λοιπόν μια περίοδο των Παθών του .

Ποια θα ήταν αυτά που μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως πάθη; Ένα άσχημο διαζύγιο σε μια κρίσιμη παιδική ηλικία, πένθος, απώλειες  κάθε  είδους , κοινωνική  απομόνωση, bullying, άσχημες οικογενειακές σχέσεις, κάθε μορφή βίας , λεκτική ή σωματική κακοποίηση ακόμα  και σεξουαλική κακοποίηση. Όλα αυτά είναι τραύματα που ο άνθρωπος  τα  κουβαλάει και με τα χρόνια και μοιάζουν σαν ένας ασήκωτος σταυρός ,  αποτέλεσμα από αυτό είναι να δυσχεραίνει  το στόχο  και την ελπίδα για μια χαρούμενη  ζωή. 

Το κάθε άτομο κουβαλάει το δικό του σταυρό, τη δική του πονεμένη ιστορία και ο βαθμός δυσκολίας αλλάζει στον καθένα. Το πως βιώνει  ο  καθένας  διαφέρει από άτομο σε άτομο. Το άτομο που  παραιτείτε από το να  κάνει  την ζωή  του καλύτερη   είναι  συμβολικά  ένας  θάνατος.

Όταν όμως  αποφασίσει να πάρει τη ζωή στα χέρια του, Τότε λοιπόν έρχεται η Ανάσταση. Η ψυχολογική  αναγέννηση, η κάθαρση, και το κλείσιμο των πληγών,  Τότε  ο άνθρωπος αρχίζει να ενδιαφέρεται πραγματικά για το δώρο που λέγεται ζωή, αρχίζει και  έρχεται το  φως να διώξει το  σκοτάδι. Κοίτα τη θετική πλευρά των πραγμάτων.  ΑΝΘΡΩΠΕ  ΛΟΙΠΟΝ ΑΝΑΣΤΗΣΟΥ  ΚΑΙ ΜΕ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΝ  ΧΡΙΣΤΟ  ΖΗΣΕ ΤΗΝ ΖΩΗ