Κυριακή 29 Απριλίου 2012

Σ.Ε.Ο ΤΟΠΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΣΑΜΟΥ ΜΕΓΑΛΟΙ ΟΔΗΓΟΙ


ΠΡΙΝ





                                                                          ΜΕΤΑ


Σ.Ε.Ο   ΤΟΠΙΚΟ  ΤΜΗΜΑ  ΣΑΜΟΥ  ΜΕΓΑΛΟΙ  ΟΔΗΓΟΙ

Μερικές   φορές   η   ποσότητα  δεν  σχετίζεται  με  την  ποιότητα   και   αυτό  το  αποδεικνύουν  κάθε  φορά  που  κάνουν  κάποια  δράση   εκτός   ΕΣΤΙΑΣ  οι  ΜΕΓΑΛΟΙ  ΟΔΗΓΟΙ  ΜΑΣ  
Αν   και  ακόμη   είμαστε   μια  μικρή   ΟΜΑΔΑ   και   σχετικά  καινούργια  - έχουμε  επίσημα  μόνο  δύο  μήνες   ζωής  - πορευόμαστε   δυναμικά  και   για  μια   φορά  ακόμη   συμμέτεχοντας   στην  ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ  ΔΡΑΣΗ  ΚΑΘΑΡΙΖΟΥΜΕ   ΤΗΝ   ΕΛΛΑΔΑ  ΣΕ  ΜΙΑ  ΗΜΕΡΑ   Ο  ΣΤΟΧΟΣ   ΣΤΕΦΘΗΚΕ  ΜΕ  ΕΠΙΤΥΧΙΑ   .
ΣΤΟΧΟΣ     ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ  ΠΑΡΑΛΙΑΣ   ΑΓΙΑΣ   ΜΑΡΚΕΛΑΣ   ΣΑΜΟΥ
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ   ΠΑΝΩ  ΑΠΟ   5  ΚΥΒΙΚΑ  ΜΕΤΡΑ   ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ
Ο   ΣΤΟΧΟΣ    ΣΤΕΦΘΗΚΕ  ΜΕ  ΑΠΟΛΥΤΗ   ΕΠΙΤΥΧΙΑ


ΜΠΡΑΒΟ   ΟΜΑΔΑ   ΤΑ  ΚΑΤΑΦΕΡΑΤΕ   ΠΑΛΙ   ΝΑ  ΜΑΣ   ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΕΤΕ
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ                      

Παντελης Θαλασσινος-Κοντυλιες τσ' αυγης

ΚΑΛΗΜΕΡΑ NAMA.wmv

Πέμπτη 12 Απριλίου 2012

Τρίτη 10 Απριλίου 2012

ΤΟ ΒΑΨΙΜΟ ΤΩΝ ΑΥΓΩΝ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ Μ. ΟΔΗΓΩΝ


ΤΟ    ΒΑΨΙΜΟ   ΤΩΝ   ΑΥΓΩΝ  ΤΗΣ  ΟΜΑΔΑΣ   Μ. Ο





Η  εμπειρία  μοναδική   το  βάψιμο  επέτυχε  μερικώς    

Τα  αυγά  βάφτηκαν   οικολογικά   με   ΚΡΟΚΟ  Κοζάνης  και  ΜΠΑΤΖΑΡΙΑ   και   έγιναν     σχεδία   με   μαϊντανό   και   κρεμιδοτσουφλα 



Υλικά   ΜΠΑΤΖΑΡΙΑ   ΚΡΟΚΟΣ   ΚΡΕΜΜΥΔΙΑ  ΜΑΙΝΤΑΝΟΣ    ΤΟΥΛΙ   ΞΥΔΙ

        

ΟΣΑ   ΑΥΓΑ  ΗΤΑΝ    ΒΡΑΣΜΕΝΑ   ΚΑΙ  ΑΠΛΑ   ΕΜΕΙΝΑΝ   ΣΤΟ  ΧΡΩΜΑ   ΤΟΥ  ΚΡΟΚΟΥ   ΚΑΙ  ΤΩΝ   ΜΠΑΤΖΑΡΙΩΝ   ΠΗΡΑΝ   ΧΡΩΜΑ   ΤΑ   ΥΠΟΛΟΙΠΑ   ΑΠΛΑ   ΕΒΡΑΣΑΝ   



ΗΘΙΚΟ   ΔΙΔΑΓΜΑ   ΠΡΩΤΑ  ΤΑ   ΒΡΑΖΟΥΜΕ   ΚΑΙ   ΜΕΤΑ   ΤΑ  ΒΑΖΟΥΜΕ   ΣΤΟ  ΖΟΥΜΙ   ΑΠΟ   ΤΑ  ΥΛΙΚΑ  ΠΟΥ   ΕΠΙΛΕΞΑΜΕ   ΤΟ  ΣΙΓΟΥΡΟ   ΟΜΩΣ   ΕΙΝΑΙ   ΟΤΙ  ΕΤΣΙ   ΘΑ  ΤΑ   ΦΑΜΕ   ΧΩΡΙΣ  ΝΑ   ΕΧΟΥΝ   ΧΡΩΣΤΙΚΕΣ   ΟΥΣΙΕΣ  ΠΟΥ   ΒΛΑΠΤΟΥΝ  ΤΗΝ  ΥΓΕΙΑ  ΜΑΣ



ΑΝΤΕ   ΚΑΛΗ   ΑΝΑΣΤΑΣΗ   ΣΕ   ΟΛΟΥΣ  

Δευτέρα 2 Απριλίου 2012

ΚΑΙ ΛΕΓΟΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ (ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΜΩΣ; )


ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ  ΑΠΟ  http://filologos10.wordpress.com/


Το παρακάτω θέμα είναι μια αληθινή ιστορία.
Θα μου συγχωρέσετε το ότι επέλεξα να αφήσω τον “αθυρόστομο” τρόπο του κειμενογράφου…. αλλά ίσως είναι ο καταλληλότερος για να περιγράψει το συγκεκριμένο περιστατικό….



Αστυνομικό Τμήμα Ομονοιας
Η ιστορια ειναι πραγματικη. Μου την αφηγηθηκε πελατισσα μου, μπατσινα που υπηρετει στο Α/Τ Ομονοιας.
Δευτερα βραδυ λεει η μπατσινα, ειχανε μαζεψει καμια δεκαρια πουτανες εξω απο ενα ξενοδοχειο της οδου Μενανδρου. Αναμεσα τους και την Αννα.
Την πεταξανε σ΄ενα κελι, μαζι με τις αλλες. Η ωρα 11:00.
Σε μιση ωριτσα πλακωσανε οι δικηγοροι. Μια – μια οι αλλοδαπες την εκαναν. Πληρωνανε οι νταβατζηδες τους.
Ξεμεινε η Αννα.
- Ο δικος σου ο δικηγορος?
- Δεν εχω δικηγορο…
Οι μπατσοι κατι μυριστηκαν. Εχουνε δει πολλα τα ματια τους. Την πηρανε την Αννα, την πηγανε στον αξιωματικο υπηρεσιας.
- Απο που ξεφυτρωσες εσυ?
Η Αννα κατι πηγε να ψελισει αλλα δεν της εβγαινε ηχος. Μονο ενα δακρυ. Κι αυτο στεγνο…
Η μπατσινα μου, που εκοβε χαρτοσημα στο γραφειο, επηρρεαστηκε. Ενταξει. Δεν ειναι και το πιο συνηθισμενο να βλεπεις ελληνιδες και καλοβαλμενες κοπελες σαν την Αννα, να κανουνε πιατσα στη Μενανδρου. Ασε που εκτος της ταυτοτητας, ειχανε βρει στο τσαντακι της και κατι φωτογραφιες. Κι αναμεσα στις αλλες φωτογραφιες, ενα βρεφος ολιγων μηνων.
- Το μωρο ποιανης ειναι?
- Δικο μου
- Ποσω μηνων?
- Εξη
- Και που το εχεις τωρα?
- Το φυλαει ο αντρας μου
- Και ξερει ο αντρας σου που γυρνας?
- Οχι δεν το ξερει…
Βουβαμαρα. Οι μπατσοι αλληλοκοιταζοντουσαν. Ητανε κι η πελατισσα μου, που την ειχε πιασει το μητρικο. Μανουλα κι αυτη.
Σηκωνεται, φερνει στην Αννα λιγο καφε.
- Γιατι ρε κοπελα μου?
Ετσι ξερα, ενα “Γιατι”. Και σαν τι αλλο να πεις?
Να πεις δηλαδη οτι η Αννα που ελιωσε βρακακια να σπουδασει Φιλοσοφικη Αθηνων κι εξον απο το ξευτιλισμενο το πτυχιο ειχε και ενα μεταπτυχιακο στην ιστορια της Τεχνης, δουλευε τωρα σε ενα πολυεθνικο σουπερ μαρκετ για 480 ευρω το μηνα? Κι επιπλεον την πιανουνε να καμεις πιατσα στα Χαυτεια? Στα κωλαδικα που πανε για να πηδηξουνε οι Πακιστανοι?
Πως να το πεις?
Γιατι αμα το πεις, ερχεται η σειρα του να ρωτησεις και για πιο λογο γινανε ολα αυτα? Και ποιος φταιει? Και μηπως φταις κι εσυ που γινανε ολα αυτα, οπως σκατα γινανε.
Και δεν το λες.
Λες μονον ενα ξερο “γιατι”, που μεσα στη γυμνια του, εναι ντυμενο ολα τα θανασιμα ερωτηματα αυτου του κοσμου…
Γιατι? Γιατι ετσι…
Γιατι πολυ απλα, τα 480 ευροπουλα που της δινουνε της Αννας οι πολυεθνικοι υπεραρπαγες δεν φτανουν ουτε για το νοικι με τα κοινοχρηστα. Γιατι ο αντρας της το εκλεισε το μαγαζι του και δεν λογιζεται ουτε ως ανεργος, για να του πετανε τουλαχιστον ενα επιδομα. Γιατι αν δεν πληρωνε το χαρατσι αυτο τον μηνα θα της κοβανε και το ρευμα.
Και πανω π ‘ολα γιατι η Αννα εχει ενα βρεφος εξη μηνων.
Που ξυπναει τις νυχτες και σπαραζει στο κλαμα, αμα δεν του εχουνε ετοιμο το αποστειρωμενο μπιμπερο με το γαλα. Και τι γαλα? Οχι το γαλα που πουλανε στα περιπτερα. Το αλλο το γαλα. Που ειναι για τα μωρα. Το ακριβον. Το Αλμυρον…
Γιατι τα βρεφη δεν μπορουνε να φανε ροβιθια ή φακες που φερνει καθε μεσημερι ο αντρας της απο τα συσσιτια της εκκλησιας. Ουτε να καταλαβουνε οτι σ’ αυτον τον κοσμο υπαρχουνε ανθρωποι που βγαζουν σε μια μερα τοσα ευροπουλα, οσα χρειαζεται μια οικογενεια για να ζησει ενα χρονο! Κι οτι αυτοι οι ιδιοι ανθρωποι, προκειμενου να βγαλουνε αλλα τοσα παραπανω [και τι να τα καμουνε γαμω την τρελα μου?] ειναι ικανοι να στειλουν στο θανατο χιλιαδες οικογενειες.
Οχι!
Τα βρεφη δεν τα καταλαβαινουνε αυτα.
Τα βρεφη διαθετουνε μονον τη σοφια της ζωης. Που λεει οτι καθε ανθρωπος που ερχεται σ αυτον τον κοσμο δικαιουται ενα μεριδιο στο φως, στην τροφη και στην ελπιδα…
Αυτο καταλαβαινουν τα βρεφη και αυτο ειναι που σε μαχαιρωνει στην καρδια, οποτε τ’ ακους να σπαραζουνε στο κλαμα απο την πεινα.
Και το Αλμυρον εχει λεφτα.
Πως να το αγοραασει η Αννα, που δεν εβισκε στο πορτοφολι της παρα μισο σεντ και δυο φωτογραφιες?
Τις φωτογραφιες της ζωης της, πιου δεν αξιζε πια ουτε ενα κουτακι αλμυρον.
Τη μικρη συσκευασια…
Κι ετσι η Αννα πηρε το τσαντακι της και την εκαμε για την οδο Μενανδρου. Τριαντα ευροπουλα ο πελατης. Εικοσι παιρνεις για το μουνι σου και δεκα δινεις στο ξενοδοχειο. Στηνεις κωλο στον πρωτο βρωμιαρη που θα στα δωσει και μετρας τις φτυσιες .
Ενας, δυο, τρεις πελατες και νατο το αλμυρον και νατα τα τσιγαρα. Σου μενει και κατι τις να αγορασεις ενα μπουκαλι κρασι να το πιεις με τον Αλεξανδρο σου [αλλος πτυχιουχος κι αυτος], να ξεχαστεις λιγακι.
Τριαντα ευρω.
Η τιμη της Αννας.
Και για να τα λεμε οπως ειναι, το ειχε ξανακαμει. Και μια και δυο φορες. Τη μια για να βγαλει τα κοινοχρηστα, την αλλη για να βγαλει το χαρατσι. Μαλιστα! Και ειχε ξαναβρεθει στο ξενοδοχειο της Μενανδρου και ειχε ξαναμετρησει φτυσιες στην ψυχη της.
Τριαντα ευροπουλα το γαμησι, δεκαπεντε η πιπα.
Στα ορθια. Και με τα ματια κλειστα για να μην της ερθει να ξερασει.
Ετσι ωμα, γιατι ετσι γινονται.
Κι επειδη στην Αληθεια, δεν μπαινει προφυλακτικο…
Μοναχα που τις αλλες δυο φορες δεν την ειχανε τσιμπησει οι μπατσοι. Τωρα ομως την επιασαν.
Και καθονταν η μπατσινα απο πανω της και δεν ηξευρε τι να πει η γυναικα.
Ο αξιωματικος υπηρεσιας, ξεστομισε μια βαρεια βρισια.
- Να χεσω που ειμαι ανθρωπος, ρε πουστη μου…
Μετα αλλαξε ενα βλεμμα με τους αλλους που ηταν εκει μεσα. Και με τη μπατσινα, που ετρωγε τα νυχια της απο τον καημο.
- Αστην να φυγει. Μην γραφεις τιποτα στο βιβλιο συμβαντων…
Η μπατσινα ευθυς πεταξε και στυλο και μολυβια. Βουτηξε την Αννα απο το μπρατσο.
- Φευγα ρε κοριτσι. Καντηνε τωρα δα, Παρε την τσαντουλα σου και χασου…
Αλλα η Αννα τιποτα. Δεν κουνηθηκε καν
- Οριστε κυρια μου, μουγκρισε ο μπατσος. ειστε ελευθερη. Γυριστε στο σπιτι σας και μη σας ξαναπιασουμε στα μπουρδελα…
- Αειντε, γρηγορα πριν μας την πεσει κανενας μυστηριος και βρουμε τον μπελα μας…
Εκει η Αννα. Δεν ελεγε να σηκωθει απο το καθισμα.
Οι μπατσοι τα χασανε.
- Καλα δεν ακους?
- Ακουω
- Ε, τοτε τραβα σπιτι σου
- Δεν γυρναω σπιτι μου
- Τι μας λες ρε κοριτσι? Το χεις κουνημενο?
- Το μωρο μου πειναει, το καταλαβαινετε? Δεν προλαβα να παρω ουτε εναν πελατη. Δεν γυρναω σπιτι μου χωρις το αλμυρον… Δεν αντεχω ν ακουω το μωρο μου να σπαραζει στο κλαμα…
Ο αξιωματικος υπηρεσιας, βαρεσε μια γροθια στον αερα. Ε, και που να τη βαρεσει ο ανθρωπος?
Στα λαμογια? Στους γραβατοπειρατες? Στους τραπεζιτες? Στιςπολυεθνικες? Στα αφεντικα του? Στον διοικητη του? Στο στομαχι του?
Ή στο εικονισμα του Χριστου που δεσποζε απανω απο το γραφειο του.
- Ποσο καμει αυτο το γαμημενο το αλμυρον ρε Μαρια? {Μαρια λενε την πελατισσα μου}
- Κανα εικοσαρι…
Ο μπατσος εβγανε κι εριξε ενα ταλληρακι στο τραπεζι. Μετα ηρθανε κι οι αλλοι. Και η Μαρια, που της ειπε κι ολας της Αννας διανυκτερευον φαρμακειο για να το αγορασει.
- Οριστε. Μαζευτηκαν αρκετα… Θα χεις να παρεις και τσιγαρα… Φευγα και μην ξαναγυρισεις εκει ρε κοριτσι… Δεν λεει…
Η Αννα τα πηρε και την εκανε.
Για κεινο το βραδυ τουλαχιστον, ο Ανθρωπος ειχε ανεβασει την τιμη του…
πηγή   Λευτέρης Πανούσης

απο τον καλο μου φιλο  ΘΑΝΟ
pantastaisia

Κυριακή 1 Απριλίου 2012

Το ΥΠΗΡΕΤΕΙΝ είναι ο στόχος τους




Μια   ξεχωριστή  εμπειρία   έζησαν   τα  παιδιά  της  ΟΜΑΔΑΣ   των   ΜΕΓΑΛΩΝ  ΟΔΗΓΩΝ   του  τοπικού   τμήματος   Σάμου  του   ΣΩΜΑΤΟΣ  ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ  ΟΔΗΓΙΣΜΟΥ και   παντρεύοντας   την  εκπαίδευση   με   το  υπηρετειν   πέρασαν   ένα  θαυμάσιο   πρωινό .

Αλλά  ας   πάρουμε  τα  πράγματα  από  την   αρχή

Στις   08.15   ξεκίνησε   η  ΟΜΑΔΑ   από  την  ΕΣΤΙΑ  τους   έχοντας   μεριμνήσει  για  τα  απαραίτητα  (δεκατιανο , νερο , σακουλες   απορριμμάτων ,  και  τα  απαραίτητα   γάντια  και  βεβαία  το  ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ  της  ομάδος  )

08.45  άφιξη   στην   περιοχή   ΑΡΚΟΥΔΟΛΑΚΑΣ  και  στο  ράντσο   ΠΑΝΟΥΡΗ   όπου  τους  υποδέχτηκαν  η   Ανδριανη   και   ο   Γιώργος  τους   έδωσαν   πληροφορίες  για  το  πως  χειρίζεται  ο  αναβάτης   ένα  άλογο  και   σελώνοντας   τα   άλογα   έκαναν   έναν   περίπατο  στο  κοντινό   δάσος   .

Με  την   επιστροφή   τους   αφού   σχολίασαν  αυτή  την  εμπειρία   έφαγαν   το  δεκατιανο  τους   στο   δενδροσπιτο   και   στην   συνέχεια   αντάλλαξαν   πληροφορίες   για   τα   άλογα  .

Έπαιξαν   ένα  παιχνίδι   που  εκτός   από  γέλιο   τους   έμαθε  ότι   πρέπει  να   εμπιστεύονται   ο  ένας   τον   άλλο ,  το   παιχνίδι   ήταν   βασισμένο   στο   παραμύθι   του   κοντορεβιθούλη . 

Αλλά  όμως  αν  και   ήθελαν  να  κάτσουν  εκεί  και  άλλο  , δεν   ξέχασαν   τον   στόχο   που  ήταν   να   καθαρίσουν   την  διαδρομή   από  την   ΒΛΑΜΑΡΗ   έως  την   πόλη  της   ΣΑΜΟΥ   από   σκουπίδια   και  αλλά  υλικά .

Και   όταν   ο  στόχος   έγινε   πραγματικότητα   γύρισαν   στην  Εστία  τους   κουρασμένοι   μεν   αλλά  χαρούμενοι   που   κατάφεραν   να   μαζέψουν   και   να  γεμίσουν   την   καρότσα   από   ένα   αγροτικό  αυτοκίνητο  .

Μπράβο   σας   παιδιά   αν   έχετε   σχεδιάσει  και   άλλους   καθαρισμούς  ενημερώστε  μας 

Οι   φωτογραφίες   είναι  από  την   φωτογράφο  της  ομάδας    Μ. ΟΔΗΓΟ   ( dimi )

                  

Ένας ευαίσθητος Απρίλης-Παντελής Θαλασσινός



ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ  ΣΕ  ΟΛΕΣ  ΚΑΙ  ΟΛΟΥΣ  ΧΩΡΙΣ  ΨΕΜΑΤΑΚΙΑ